در پروژه پایانی مقدمات دو چند ترمی است که بر روی واحدهای اقامتی کوچک متحرک کار می کنیم. سبکی و انعطاف پذیری و تغییرات عملکردی فضا در کنار مبلمانهای مدرن متحرک و تغییر یابنده از چیزهاییست که در این پروژه ها جستجو کرده ایم. من فکر می کنم انعطاف پذیری یکی از راهکارهای پایداری در معماری آینده است چون به سادگی باعث صرفه جویی در فضا می شود و امکان استفاده های متعدد از فضای فیزیکی واحد را فراهم می آورد. هرچند بچه ها در ترمهای بعدی با عملکردهای جدی و سنگینی در معماری کار خواهند کرد ولی تمرین یک فضای منعطف با دیوارهای قابل حرکت، با سقفها و کفهای کشویی و بازشوهای متنوع می تواند فرصت مناسبی برای تولید فضای متفاوت باشد. امیدوارم این تمرین بتواند ذهن بچه ها را نسبت به کنکاشهای فضایی بیشتر باز کند. چند سال پیش دکتر افضلیان هم تمرین تغییر کاربری یک اتوبوس دو طبقه به مسکونی را کار می کردند که فوق العاده بود. منتظر عکسهای این پروژه ها بعد از تحویل کار پایان ترم باشید
chand sal pish nabood azizam, chandin sale pish bood!
ReplyDeleteinghad khodeto pir nakoon !!!!
ReplyDelete