این آخرین سرگرمی من است که حسابی من را مشغول نمود. یک بولدزر ساخت شرکت لگو و یعنی یک اسباب بازی فوق العاده برای بچه های 11 تا 99 سال که اگه آلودش بشی نمیتونی دست بکشی تا همشو سرهم کنی
پدیده فوق العاده ای بود که من از شروع تا پایانش رو یک و نیم روزه رفتم ولی خوب چی شد؟ هیچی بعد از اتمام... یک چرخ دنده اضافی آوردم!!!! و این یعنی اینکه برای رسیدن به حوزه موتور و شاسی و چرخ دنده ها مجبور شدم بیش از نصفش رو باز کنم.... و دوباره بسازم. و خوب الان دیگه خیلی خوشحالم که ساختمش
در حال حاضر چند مدل دیگش رو تو ذهن دارم...... حیف که خیلی گرونه
ولی اینو توصیه می کنم به همه.... تجربه نابیه بخصوص برای اونایی که در بچگی مثل خودم آجرای معمولیش رو داشتن
عالی بود
کاملا حق با شماست. اما نمی دونم چرا بعضی از اطرافیان زمانی که آدمو در حال انجام اینجور کارها می بینن تعجب می کنن! و یا برای خیلی ها عجیبه که با اونایی که از خودت 20 سالی کوچیکترن می تونی ساعت ها بشینی و بازی کنی. حیف واقعا حیف که بعضی از آدم ها فکر می کنن بزرگ شدن یعنی قطع رابطه با معصومیت کودکانه، با سرگرمی ها و دلخوشی های دوران کودکی. اگر تعریف بزرگی اینه بیایید دعا کنیم هرگز بزرگ نشیم
ReplyDelete