فرهنگ چیپس و پفک خوری و معماری پایدار

یکی از بیاناتی که سالهاست در ادبیات رانندگی ما جاریست «نیامدن فرهنگ اتومبیل سواری با خود پدیده اتومبیل» به کشورمان در واردات از غرب است. و ما اینگونه بیانات کم نداریم شکر خدا

یکی از پدیده های وارداتی ما اما پدیده دوست داشتنی غذاهای بسته بندی مانند چیپس، پفک، نوشابه خانواده و آب معدنی و کنسروها هستند. شکر خدا امروز در تمام خیابانهای شهر می توان پوست زیبای این محصولات را مشاهده کرد. در طبیعت هم که خیلی بیشتر از شهر.... چون دیگر رفتگری نیست که آن را تمیز کند... و وقتی درون یک چشمه این آشغالها رو میبینی دیگه اوضا خیلی بهتر میشه
امروز بکرترین گوشه های طبیعت ما با کلاژی از این بسته بندیها اراسته شده است

چگونه می توان به این راحتی در طبیعت اخلال ایجاد کرد و انتظار یک اخلال کوچک سلولی در این بدن ضعیف انسانی را نداشت؟؟؟؟ و بعد جستجوی هزار دارو برای یک سرطان خیلی کوچک نمود؟؟؟ من نمی دانم... آیا این به اثر پروانه ای هم مربوطه.....والا

پس فرهنگ چیپس و پفک کی به کشورمان خواهد آمد
آیا افتخارات این فرهنگ چند هزار ساله ای که همواره به آن نازیده ایم !!!! را تابحال با انگشتان دست شمرده ایم

به نظر من معماری پایدار از اینجاها شروع می شود

در جلسه سخنرانی یک استاد بیچاره دانشگاه وین در موزه هنر های معاصر تهران اینقدر موبایل حضار زنگ زد.... ای بابا....... بیکاری...... فرهنگ موبایل کی میاد؟؟؟؟ فرهنگ چیپس .... پفک ..... فرهنگ